Vol verwachting klopt ons hart. Vanavond Sisters of Mercy in de Effenaar. Van tevoren nog even de website gecheckt, want drie dagen eerder was het concert in De Vooruit in Gent afgeblazen. Meer dan een uur nadat het concert zou beginnen, werden de fans naar huis gestuurd. Officieel wegens ziekte van zanger Andrew Eldritch, die vanaf volgend jaar alweer met bejaardenkorting met de bus mag reizen. In de wandelgangen waren alternatieve redenen (iets met verdovende middelen) te beluisteren.

Tekst: Maartje Kunnen | Foto’s: Paul Verhagen

Voorprogramma The Virginmarys is in elk geval aanwezig. Twee uit de kluiten gewassen kerels betreden het podium. De ene neemt plaats op een hoge stoel achter een een laag opgesteld drumstel. Vanuit die houding begint hij het instrument er flink van langs te geven. De ander bewerkt een gitaar en alsof ze iets voorvoelen, is hun eerste song ‘The Meds’. ‘Here comes the medicine! Give me my medicine!’ schreeuwt de zanger.

Hoewel er alleen een zanger-gitarist en een drummer zijn, is het geluid niet mis. Het is hard, overheersend, maar toch is de zang goed te verstaan. De zanger gaat moeiteloos van hels gekrijs naar zijn gewone stem binnen een lied. Uit verschillende liedjes blijkt een obsessie met leugenaars. ‘Fucking liar!’ En een paar songs later: ‘I have lost the will to live. You lied! Liar!’ Waarna een heel bescheiden ‘Thank you’ klinkt.

Op de een of andere manier kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat de woede die de zanger tentoonspreidt gespeeld is. Dat we hier ondanks het ruige voorkomen met de tattoos te maken hebben met een keurige Engelsman, die oude omaatjes helpt oversteken. De drummer is een ander verhaal. Dit optreden lijkt voor hem een therapeutische sessie om alle woede eruit te krijgen. Zijn twee handen slaan de stokken om het hardst op de vellen. Na een paar nummers hapt hij naar adem en moet even bijkomen van al het geweld.

Tijdens ‘Look Out For My Brother’ geeft hij zijn drumstel zoveel klop, dat het eruit ziet of hij de grootste misdadiger ter wereld voor zich heeft en daar alle leven uit wil slaan. Dan neemt hij weer wat gas terug om de gitarist de ruimte te geven en om wat adem te halen, zodat hij niet ter plekke dood neervalt. ‘Take that gun, girl, and blow my mind! Bang bang bang!’ scandeert de zanger op een stevig marstempo.

Het is een leuk duo. Ik mag ze wel. Een heel goed begin van de avond, maar ze blijken ook meteen de slotact van de avond. We houden nog even hoop, maar dan wordt ons verteld dat ons Andrew helaas weer (of nog steeds) ziek is. Het publiek reageert gelaten en druipt zonder hoorbaar morren af.

The Virginmarys brachten een respectabel eerbetoon aan de heilige maagd. Voor Andrew Eldritch mocht het niet baten. Vanavond heeft ze haar handen van hem afgetrokken.