The Föhns – Better Man

Review Overview
Score
8.5“Jij zou hier eigenlijk iets over moeten schrijven voor Rockcity man, dat zou tof zijn. We heten The Föhns.” Ik kijk naar de toch minder weelderige haardos van Denvis, en vraag me af waarom in godsnaam hij op die naam is gekomen. Ronnie & Donnie, zo heetten ze ook af en toe, Roel Blommers (bezitter van een weelderige dos) en Denvis Grotenhuis (dat is officieel Dennis, maar dan weet je misschien niet over wie ik het heb). De twee troffen elkaar ooit in de auto, en zo kwam Roel bij The Spades en daarna zijn ze maar gewoon doorgegaan met samen muziek maken. Inmiddels dus onder deze naam en de plaat komt op 5 december uit. Klaas-cadeautje. Leuk voor in de zak.
Maar zonder gekheid, het is een gouden duo dat elkaar in al z’n tegenstellingen aanvult. Voor deze plaat werd ook een band opgetrommeld, maar hiervoor waren er al veel bijzondere collaboraties. The Spades natuurlijk met een geluid wat te vies was om punk te mogen heten. Daarna D Deadly, Ronnie & Donnie en nu The Föhns. En die naam, dat is omdat de muziek niet zo wild is, maar als een warme luchttocht op je toeter. “Gewoon lekkere luisterliedjes, maar soms rockt het ook wel hoor.” Zelf refereren ze graag naar The Posies, Elliot Smith en Sparklehorse. Het resultaat is ‘Better Man’.
De titeltrack opent meteen goed met plonkende gitaren, sprankelende toetsenloopjes en catchy vocalen. Verhalenvertellen, dat kan Denvis sowieso, met een goede dosis zelfspot. Ernst-Jan van Doorn (ex-Moses & The Firstborn, Gooseking 3000) speelde de bas, Rens Ottink (ooit Pauw, nu het Britse Temples) drumt en Tijs Schrijnemakers (Orgel Vreten, Anneke van Giersbergen) tikt op de toetsen. Maar we horen op de titeltrack ook Bertus Borgers die de dwarsfluit ter hande neemt, ook een frequentere collaborateur trouwens. ‘All Broke Down’ klinkt vervolgens als een zonnige Americana track die lekker voortdweilt, volgens mij met duo-vocalen, wat helemaal top klinkt. Roel Blommers zingt dus ook stukken en dat doet iets met de diversiteit van de plaat. ‘Talk it over’ voelt weer als een heel ander track met een Beatles-esque gevoel, terwijl op intermezzo ‘The Score’ we die studio-hand terug horen.
‘Donna’ is dan weer een verhaaltje, met allerlei vreemde details in de geluidsmix die elke noot een eigen karakter geeft. Ook die gekke gitaarklanken zijn heel fijn, maar het is ook zo’n ‘sorry ik was een lul’ liedje, wat zo zoetgevooisd is dat de verteller het wel flink begaaid heeft. Kunnen ze wel, dat. Het is een beetje als Mark Lanegan die lief of zonnig probeert te doen, want ook geweldige tracks oplevert. Maar je gelooft ‘m nooit helemaal, wel? ‘Better of on my own’ laat weer een zonnig liedje horen, met instrumenten die allemaal eigen dingetjes doen en lekker open uitwaaien. Heel anders is de rare compressie op ‘Crazy Tao of Then’, alsof het liedje door een heel dun buisje geperst moet worden, zo beklemmend. Nee, doe dan maar het mijmerende en melancholische ‘Park’. Veel meer Lanegan op de juiste fiets. Of ‘Drive The Bus By’ waar de band toch echt lekker decadent aan het jammen slaat met allerlei truukjes uit het repertoirelaadje ‘bombastisch’. De trombone van Mark Boonstra horen we hier ook, en eerder op ‘All Broke Down’. We rammelen lekker door, want dat is waar The Fohns voor gaan, een stevige toch aan rammelende popsongs, met een jammend orgel, een stuwend ritme, en een zonreikend vocaal duo wat voor de opname dacht: “good vibes only”. Dat is wat je krijgt op ‘Here & Around’ of het weer Beatles-gevoel (ja, nog maar een keer) op ‘Jenny’.
Alvorens we afsluiten met ‘Better Man (reprise acoustique)’, krijgen we het weemoedige, dissonante ‘So Special’. Alsof de band het ook jammer vindt. Wat een heerlijke plaat, met deze overleef je de winterdip straks wel. The Föhns geven je gewoon een goed gevoel met zonnige poprock met dat juiste vleugje melancholie. Check die plaat dus!
Hey, nog snel wat details. Het artwork is van Maaike van Zijl. Ik weet niet zo goed of ik het tof vind, of dat ik het een beetje AI vind, maar muziek is om te luisteren. Op 5 december komt ‘ie uit op het Eindhovense Bottom Shelf Records en op 15 december is de releaseshow in Popei (hier meer).
Follow Us