Anderhalf jaar na de release van Pocket Symphonies… (review) laten Michel Geelen en de zijnen opnieuw van zich horen, en ditmaal met de ep The Happy Prince and Other Stories. Een zoethoudertje misschien, zowel voor de liefhebbers als voor de muzikanten zelf, aangezien de opnames voor het volgende album alweer in volle gang zijn, maar een mooi kijkje van wat er zich in de keuken van The Galactic Lo-Fi Orchestra op het vuur staat.

Hoewel de algehele sound van deze release dichtbij zijn voorloper staat, lijkt er toch een subtiele verandering in het werk te zitten. Qua structuren zijn de nummers gemiddeld genomen wat meer recht toe recht aan; couplet/refrein/couplet/refrein in het ene nummer ten opzichte van een een continue herhaling van het thema in het andere. Dat klinkt op papier een beetje saai, maar dient er juist toe dat de de aandacht vrijelijk uit kan gaan naar de veelheid aan lagen waaruit de songs zijn opgebouwd.

Opvallendste hierin zijn de lead vocals, die in veel gevallen door een megafoon lijken te komen. Soms is het effect er wat minder dik opgelegd, zoals in Black River Song, maar de sound in opener King of Rock ’n Roll – zie hieronder – is redelijk kenmerkend voor de ep. En als het apparaat voor afsluiter Gently Waving dan weer in de kast verdwijnt, wordt door het toevoegen van meerdere uiteenlopende stemmen een ander, net zo verwarrend geluid opgeleverd.

Ook de instrumentale partijen gaan veelal gebukt onder dik aangezette effecten, waarbij vooral de illusie van ruimte die door de inzet van galm wordt opgeroepen een prominente rol speelt. Evenals in de nummers van het voorgaande album wordt een breed scala aan verschillende instrumenten uit de kast getrokken om een vol en kleurrijk eindresultaat neer te zetten. En doordat het met de definitie niet heel nauw genomen wordt, vloeien de klanken op een heel gemakkelijke manier in elkaar over, wat een aangenaam wazig totaalplaatje oplevert.

The Happy Prince zou de soundtrack van een droom kunnen zijn: bevreemdend, afwisselend opbeurend en beklemmend, en iets waar je in kunt verdwalen zonder het idee te krijgen dat je de weg kwijt bent. Een tip voor liefhebbers van (oude) dEUS en Johan. Laat dat volgende album maar komen!