Image Image Image Image Image Image Image Image Image Image

| 10 september 2024

Scroll to top

Top

Unlocked: old school death metal met nieuwe energie

Unlocked: old school death metal met nieuwe energie
Jochem van der Steen

Vocalist Joost Aanraad, drummer Kevin Paradis en gitaristen Roel van Kruysdijk en Benny Bats vormen samen de Eindhovense death metal band Unlocked. Met een optreden in het verschiet op het mooie Eindhovense festival Grindhoven een band waar we meer over moeten weten natuurlijk. Daarom nodigden we Roel en Benny uit voor een gezellig biertje en goed gesprek bij ons favoriete café, The Jack.

Tekst: Jochem van der Steen | Foto’s: Charlotte Grips

Dat de heren hier op hun plek staan blijkt wel uit het feit dat ze hun eigen Tripel hebben uitgebracht. Tien procent heerlijk gerstenat. Death metal en bier is natuurlijk een prima combinatie.

Benny en Roel zijn samen de songwriters van de band. Ze kennen elkaar als sinds 2001 toen ze samen nog in Prostitute Disfigurement zaten. Daar stopten ze mee in 2008. Roel geeft daarover aan: ‘Op een gegeven moment was het gewoon op. Later is de band wel weer gestart zonder ons. We hebben toen nog wel kortstondig een black metal band gevormd, Soulemission waarvan de plaat uitkwam bij een Zweeds label. In de tussentijd hebben ook nog wel een ander projectje gehad. Maar we hadden toen nog jonge kinderen en de timing was gewoon niet goed.’

In 2022 kwam Joost, een oude vriend van Benny met wie hij voor Prostitute Disfigurement in een ander band zat, op bezoek met het bericht dat hij weer muziek wilde maken. Besloten werd dat de timing nu wel goed was, maar in eerste instantie wisten ze nog niet wat voor muziek ze precies wilden maken. In de kerstvakantie is toen het brainstormen begonnen. Benny had nog wat old school death metal demo’s liggen. Roel kwam toevallig ook lang bij Benny, tevens met de wens weer muziek te gaan maken. Dat kwam dus mooi samen en in januari werd Unlocked geboren. Van de demo werden vier nummers overgehouden en vervolgens werden vier nieuwe nummers geschreven. De drummer werd ook snel gevonden. ‘Ik kon eigenlijk maar aan één drummer hiervoor denken, Kevin Paradis. Ik heb meer shows met hem gespeeld en belde hem op om de demo te laten horen. Hij was meteen enthousiast. Toen zijn we meteen de studio’s gaan boeken.’ De productie van het album is in handen van niet de minste, Yarne Heylen, ook bekend als bassist van de Belgische death metal band Carnation.

Er zijn natuurlijk al talloze andere death metal bands, ook in Nederland. Toch hebben de heren wel een goed beeld van wat hen onderscheid van de rest. Benny: ‘We komen uit de old school death metal scene en zijn er even uit geweest maar zijn terug met nieuwe energie en motivatie. Die energie hoor je goed terug.’

Roel: ‘Veel bands kiezen voor een bepaalde stijl zoals die van Autopsy of Dismember. Bij ons is het meer een crossover met ook elementen van thrash en black metal. We spelen niet echt in één bepaalde stijl. Als iets goed klinkt en we kunnen het gebruiken in een nummer doen we dat gewoon. Er zit qua drums en riffs best veel afwisseling in.’

Die riffs zijn erg belangrijk voor Benny. Iets wat in nieuwere bands volgens hem minder terug komt. ‘De nadruk ligt daar veel meer op de energie en het geheel. Vroeger had je van die echte pakkende riffs, waarvan je ze meteen herkend als je een gitaarwinkel binnenloopt en iemand zit ze te spelen. Ik vind dat je als gitarist vanuit die basis moet beginnen.’

De heren zijn dus geworteld in de oude death metal maar luisteren zelf ook nog wel naar niewue muziek. Voor Benny is dat, als werknemer bij  Doomstar Bookings vanuit zijn functie zelfs onontbeerlijk. Roel geeft aan dat hij nog wel op Spotify naar suggesties luistert maar daar niet heel veel bij blijft hangen. Ook nieuwe death metal is natuurlijk gestoeld op oudere bands. ‘Als je Frozen Soul hoort is dat eigenlijk gewoon net Bolt Thrower. Ik heb vorig jaar wel Spell ontdekt, dat is iets heel anders. Meer in de stijl van Ghost, maar dan beter. Een soort kruising tussen Blue Öyster Cult en Rush. Daar hou ik wel van.’

Benny: ‘Ik ben wel onder de indruk van de nieuwe In Flames. Die heeft wel iets. Ze proberen heel erg terug te gaan naar de nineties. De laatste plaat van Hangman’s Chair heb ik ook veel gedraaid.  Ik heb vorig jaar ook het solo werk van Slipknot’s Corey Taylor ontdekt. Overdag luister ik veel naar blues. Sommige muziek vraagt heel erg je aandacht en dat werkt minder fijn. Blues vind ik superrelaxed.’

Gevraagd naar wat voor hen Eindhoven Rockcity betekent geeft Roel als eerste antwoord. ‘Die term komt denk ik een beetje uit de tijd dat Peter Pan Speedrock bekend begon te worden. Eerst had je het hier meer over kempencore, die hardcore scene. Dat is toen een beetje overgegaan in de rockbands. Het verschoof allemaal een beetje naar bands als Peter Pan Speedrock en de Spades en zo is Rockcity een beetje ontstaan.’

Benny: ‘Ik ben opgegroeid in Eindhoven met Dynamo en ken het als de wereldwijde metal stad. Ik ging naar Dynamo Open Air in 1994 al toen ik veertien. Metal is een beetje weg gegaan uit de stad door het ouder worden van de mensen en verdwijnen van kroegen als Big Ben en Thunder Roadhouse. Je merkt nu pas hoe verwend we vroeger waren. Nu zijn we al blij dat we The Jack nog hebben waar je nog hardere bands kunt gaan zien.’

Roel: ‘In 1993 stonden op Pinkpop ook nog harde bands. Nu gaat het meer de commerciële Justin Bieber kant op. Ik moet wel zeggen dat het in de jaren tachtig moeilijker was voor een Nederlandse band om iets te bereiken dan nu. Die bands bleven toen een beetje in hetzelfde circuit hangen en werden in het buitenland niet echt serieus genomen. Ik denk dat het nu makkelijker is om wereldwijd voet aan de grond te krijgen. De tijd van nu heeft ook voordelen. Kijk maar hoe snel we dit op poten hebben kunnen zetten. Vroeger maakte je een aantal demo’s voor je aan een full length album kon beginnen en was je al heel wat jaren bezig. Tegen die tijd dat een band toen begon met promotie te maken was het product ook echt wel af. Nu kan iedereen op zijn laptop een plaat opnemen en soms denk ik dan wel eens had toch maar wat gewacht met het uitbrengen en had er nog wat aan geschaafd.’