Image Image Image Image Image Image Image Image Image Image

| 4 december 2024

Scroll to top

Top

Utter – Utter Darkness

Utter – Utter Darkness
Guido Segers

Review Overview

Score
7.5
7.5

Grimmig

Fijn stukje ouderwetse, rauwe black metal.

Wij hebben hier bij Eindhoven Rockcity een gezonde liefde voor het meest gitzwarte soort muziek. Utter weet dat dan ook te brengen op hun eerste plaat ‘Utter Darkness’. Inclusief mondharp, wat we erg gaaf is.

We zeggen wel plaat, maar ‘Utter Darkness’ is enkel digitaal verkrijgbaar of op tape bij het Zwaertgevegt label. Gelukkig dus ook gewoon vanaf je computer of telefoon of net wat te luisteren, je hoeft niet met alle geweld een cassette speler bij je opa en oma te gaan ontvreemden.

‘Utter’ bestaat uit twee muzikanten, die beiden hun sporen verdienden in vele andere bands, zoals The Bitch in the Van, Throw Me in the Crater, Alien Possession en Anal Penetration en nog een klein wielrennerspeleton aan andere bands. Dat betekent misschien dat dit slechts een kortstondig leven zal hebben, want veel projectjes zijn éénmalig, maar ook dat het behoorlijk goed is. Het duo trok voor de opnames een bos in de Ardennen in. Daar werd de plaat opgenomen. Voor de vocalen is men ’s nachts het bos in gegaan voor de juiste ambiance. Dat klinkt niet verkeerd.

Op de plaat weet de band vooral door kleine effecten een sterke atmosfeer te bewerkstelligen. Tijdens intro ‘Psychotic Wirlwind’ is het alsof je een Zippo aansteker hoort tikken, die plotseling ontvlamt in primitive, rauwe black metal, inclusief de onaardse schreeuwen en noeste blast beats. Het hele geluid steunt vooral op energie en aggressie. Lekker voortjakkeren, zoals op ‘Armed With An Axe’ of de barrage van ‘Utter Darkness’ laten dat wel horen.

Lekkere black metal die fijn op een mid-tempo een muur gitaar neerlegd. Iets anders is de track ‘Belame’, een kruipende, modderige partij doom met een melancholische riff en vocalen recht uit de onderwereld. Het brengt even een moment van rust en afwisseling in de plaat, voor de band in het dissonante ‘The Swarm’ losbarst. Utter probeert niet mooi te zijn, noch vooruistrevend of lekker emotioneel, maar pakt de duistere, grimmige ouderwetse feel van black metal inclusief alle zo beminde clichés. Daar is geen steek tussen te krijgen.

‘Elements’ is een akoestische outro, inclusief het geplonk van een mondharp. Lekker mystiek en donker, zoals het hoort. Een bijzonder fijne plaat dus die doet denken aan de tijd dat black metal nog gewoon pikzwart was.