Operatie Oyster was een bombardement van de geallieerde troepen op Eindhoven in december 1942 op de Philipsfabrieken. Het doel van wat ook bekend staat als het Sinterklaasbombardement op 6 december was om de Duitsers vooral dwars te zitten en productie te blokkeren. Iets waar Frits Philips zich sowieso mee bezig hield, en wat hem later in een concentratiekamp zou doen belanden. Het is zo’n vergeten stukje geschiedenis, waar je ook een uitstekende plaat over kan maken en dat is precies wat Visceral Contempt gedaan heeft.

De band met (ex-)leden van Human Demise, No Turning Back en Dark Intentions (en een sloot andere projecten) heeft wel wat met obscure geschiedenis. Zo verkende zanger Maurice van der Heijden met zijn project BHPL ook de Bhopal chemieramp. ‘The Raid’, zoals de titel van de debuut EP luidt, gebruikt het bombardement als onderwerp om snerpende metallic hardcore te brengen in de trend van Merauder, Earth Crisis en Integrity. Het is een stijl die je niet meer vaak hoort, en zelden zo getrouw aan z’n nineties roots. Iets wat de band ook mooie shows oplevert, waaronder een support slot voor Earth Crisis in juni.

‘City in Flames’ klapt er meteen op met van die onheilspellende opbouw, rollende drums en gebrulde vocalen. Met venijn worden de teksten de microfoon ingespuwd, zodat je bij het luisteren af en toe nog spatters voelt. Dart alles op een grommend fundament, wat geen ruimte geeft voor rust. Dit gaat wel lekker. ‘Through the Fumes and Fires’ volgt met een iets rappere, stompende tred en zo’n vette groove eronder, maar ook van die lekkere chuggy passages waar je even op mee wil stampen. Dat gaat goed samen met een drumpartij die ook alle hoeken van de kamer verkent.

‘Operation Oyster’ maakt ruim gebruik van samples uit de bewuste tijd om de mood neer te zetten. Dan neemt een scherpe, metallic gitaarriff het over, samen met een ietwat cleaner klinkende zang, wat juist dat snijdende gevoel versterkt. Deze hele track houdt de spanningsboog op ’t breekpunt. ‘Survival’, tot slot, is een covertje van Eindhovense hardcore helden Tech 9, met die voortjakkerende riffs en hoogst-meeschreeuwbare momenten. Crowdpleasertje, deze! Slaat in als een bom is natuurlijk de kutste slotzin van deze review, maar hey…