Terwijl in 013 deze avond nog zo’n klassieker staat, King Diamond, mag de Effenaar vanavond W.A.S.P. ontvangen. Twee jaar geleden stonden frontman Blackie Lawless en zijn bandleden ook al op dit podium. Dat hij er weer staat is blijkbaar geen overkill, want ondanks de concurrentie in Tilburg is de zaal weer goed gevuld. Alleen het balkon is niet open.

Tekst: Jochem van der Steen | Foto’s: Bram Geurts

Het blijkt wel dat W.A.S.P. gewoon ontzettend veel trouwe fans heeft. Het is dan ook lang geleden dat ik bij een concert was waarbij zoveel mensen een shirt van de band droegen. Opvallend veel shirts ook van KISS. Duidelijk een grote overlap in fans. Het grootste deel van de bezoekers is wat ouder, zoals te verwachten. Tenslotte gaat deze band alweer 40 jaar mee. Echter, er lopen zeker ook nog genoeg jongeren rond die de band niet kennen van ‘back in the day’ maar gewoon erg into glamrock zijn blijkbaar. Vaak zijn de jonge fans dan ook helemaal in de glam stijl gekleed.

Voor de show start betreedt een vertegenwoordiger van de Effenaar even het podium. Hij laat ons weten dat crowdsurfen, op verzoek van de band, niet getolereerd zal worden vanwege veiligheidsredenen. De ervaren vangploeg die klaar staat heeft het dus niet druk vanavond. Later begrijp ik dat er blijkbaar een dag eerder wat problemen waren bij een show van W.A.S.P. in Duitsland vanwege een crowdsurfer. Vandaar dus.

Twee jaar terug deed Blackie soms wat fragiel aan. Vanwege rugproblemen moest hij toen een beetje noodgedwongen veel stil staan en klonk zijn stem ook niet optimaal. Het is goed om te zien dat hij weer vrij goed hersteld lijkt te zijn. Met gitaar in de hand struint hij wat meer rond over podium en hij oogt energieker. Af en toe trekken zijn medegitarist en bassist even wat meer de aandacht naar zich toe als ze de vocalen voor hun rekening nemen. Het lijkt erop dat dat Blackie steeds voldoende adempauze geeft om zijn stem in balans  te houden.

De show begint vrij gedurfd meteen met de grootste hit, ‘I Wanna Be Somebody’. Blackie geeft toe dat hij vroeger ook niet gedacht had dat te zullen doen, maar het blijkt een geslaagde openingszet, want iedereen is gelijk bij de les. Er is niet per se heel veel publieksinteractie maar heel af en toe richt Blackie wat woordjes naar het publiek. Om die reden, maar ook omdat er geen voorprogramma is, is er genoeg ruimte nog voor al die andere lekkere songs in het repertoire. Neem nu de nog steeds meeslepende ballad ‘Sleeping (In the Fire) en het wat creepy ‘Tormentor’. En yes, de set is eigenlijk grotendeels gewoon debuutalbum W.A.S.P. maar dan niet in dezelfde volgorde gespeeld. Uiteindelijk ook gewoon de nummers waar de fans op zitten te wachten, dus helemaal prima. Anderhalf uur lang worden de favorieten gespeeld en prima gesmaakt in de zaal.

Iedereen kan deze avond, meer dan twee jaar geleden denk ik, de zaal tevreden verlaten. En de echte fans? Die gaan gewoon de band weer zien op Into The Grave dit weekend.