Welcome To Hell is een speed metal fan’s droom in De Effenaar


- Jochem van der Steen
- On 14 maart 2023
James ‘Helripper’ McBain zei het al toen ik hem kort geleden sprak, Welcome To Hell is ‘’a speed metal fan’s dream’’. Naast speed metal bands zijn er ook thrash en death metal bands te vinden op dit nieuwe, indoor festival in de Effenaar. Natuurlijk trekt dat veel oudere bezoekers, maar ook opvallend jonge mensen.
Tekst: Jochem van der Steen | Foto’s: Paul Verhagen
De eerst band van de dag, Mass Deception, weet met hun thrash metal al meteen de kleine zaal redelijk gevuld te krijgen. Stockbroeks (Powervice, Stormrider) alweer enige jaartjes de nieuwe vocalist van de band heeft een vrij helder stemgeluid. Misschien gaat dat wat ten koste van de rauwheid, maar het warmt ook wel lekker op. Muzikaal gezien niets mis met deze band, maar echt spannend is het niet. Echt enthousiast is het publiek nog niet, maar die zitten natuurlijk ook nog maar aan de eerste biertjes.
Inhuman Nature op de Main Stage is een tandje rauwer. De crossover thrash klinkt lekker gruizig, hoewel ik moet bekennen dat vooral hun cover van Judas Priest’s ‘Breaking The Law’ me weet te bekoren. Op zich niet het beste teken natuurlijk.
Het is zo vol in de kleine zaal bij Vulture dat ik mijn toevlucht neem tot het balkon. Ook daar is het flink druk. Met nummers als ‘Triumph Of The Guillotine’ en ‘Star-Crossed City’ wordt een mooie dwarsdoorsnede van de discografie gespeeld. De speed metal zorgt voor de eerste crowdsurfer die ik die dag spot zowel als een kleine maar stevige pit. Dat dit uitstekende muziek is om bier op te drinken blijkt wel uit het feit dat de band zelf regelmatig even een pauze neemt om wat teugen van blikjes Bavaria te nemen.
In diezelfde stijl treffen we op de Main Stage vervolgens Bütcher aan. Wat deze band extra tof maakt zijn de toegevoegde black metal invloeden en de aankleding van het podium en de band zelf. De bloederige schmink en microfoonstandaard in de vorm van een omgekeerd kruis zorgen voor een prettig duister horror sfeertje wat de show ten goede komt.
Dat de ster van Hellripper rijzende is, blijkt uit hoe stampvol de kleine zaal is bij zijn optreden. De band staat niet zo heel vaak op het podium aangezien het eigenlijk een eenmans band is, bestaande uit jonge multi-instrumentalist James McBain. Voor de live optredens heeft de sympathieke Schot echter een sterke band om zich heen geformeerd die met net zo veel vuur speelt als hij. Dat vuur slaat over op het publiek wat resulteert in een stroom van stagedivers. Daarnaast blijven vanaf opener ‘Spectres Of The Blood Moon Sabbath’ tot ‘All Hail The Goat’ de vuisten van het publiek in de lucht. De gastvocalen van Ben Vervoort van World Decay maken indruk op dat laatste nummer. Aangezien James pas jarig is geweest weet Ben het publiek ook aan te sporen tot een ‘happy birthday’. Wanneer James het publiek uitnodigt om het podium te betreden en de geitenmaskers die daar liggen op te doen voor ze er van af podium springen wordt het helemaal een gekkenhuis. Op het laatst springt James zelf met gitaar en al in het publiek. Ongetwijfeld het hoogtepunt van de dag.
Dat gezegd hebbende, hoor ik dat veel mensen toch heel erg uitkeken naar Left To Die. Deze band met gitarist/vocalist Matt Harvey (Exhumed, Gruesome), gitarist Rick Rozz (ex-Death), bassist Terry Butler (Obituary, ex-Death), en drummer Gus Rios (Gruesome) staan natuurlijk garant voor een sterke pot ouderwetse death metal. Ze spelen een set van alleen maar Death covers met o.a. ‘Leprosy’, ‘Open Casket’ en ‘Evil Dead’, maar natuurlijk ook ‘Left To Die’ en ‘Pull The Plug’. Een fijne partij nostalgie voor de oudere bezoekers en prima muziek om wat agressieve pits op te starten voor de jongere.
Ik heb het Antwerpse Schizophrenia intussen al flink wat keren live mogen aanschouwen, maar ze stellen nooit teleur. De mix van death en thrash metal is altijd aanstekelijk en de optredens zijn altijd energiek. Vandaag is geen uitzondering. Helaas zijn er wel wat problemen met een draadloze gitaar die een gitaarwissel niet weet op te lossen. Gelukkig wordt er snel gezorgd voor een snoertje, zodat de set plugged in verder kan.
Het geluid van Enforcer op de Main Stage laat helaas een beetje te wensen over en klinkt wat dof en zwakjes. De performance komt op mij ook net wat te gelikt en glad over. Of is het gewoon niet een band om te kijken na het eerdere death/thrash geweld?
Het Berlijnse Space Chaser weet me in de kleine zaal beter te bekoren. Het energiegehalte is hoog en de tegen Bruce Dickinson aanschurkende stem van vocalist Siegfried, wiens shirt van NOFX toont dat hij muzikaal breed onderlegd is, voegt een interessante dimensie toe aan de speed/thrash nummers. De professionaliteit spat van deze band af.
De headliner van vandaag, Venom Inc, bestaande uit de leden van Venom anno 1988-1992, begint zeker twintig minuten later dan gepland. Dat resulteert in een behoorlijk leeg wordende zaal omdat mensen hun trein moeten halen of simpelweg het mooi geweest vinden na een lange dag bier en herrie. Ik moet bekennen dat dit niet ten koste lijkt te gaan van de toewijding van de band, ze spelen namelijk tot bijna 1 uur door. Arme Effenaar medewerkers, dat gaat een latertje worden voor ze. Er wordt met een dergelijke geprogrammeerde old school set geen risico genomen met nieuwe nummers, er worden slechts oude Venom publiekslievelingen gespeeld. Zo komt ‘Black Metal’ al als tweede nummer voorbij om het publiek snel mee te krijgen. Als afsluiter wordt uiteraard ‘In League With Satan’ gebracht. Jammer genoeg wordt de band wel geplaagd door wat technische gitaarproblemen wat voor mij de energie er wat uit haalt.
De laatst overgebleven metalheads worden subtiel zo snel mogelijk de zaal uitgedreven zodat de medewerkers snel aan de opruimwerkzaamheden en sluiting kunnen beginnen. Het goede nieuws voor deze fans die tot het eind hebben genoten is er goed nieuws, Welcome To Hell zal terugkeren in 2024.
Related Posts
In Beeld: Bloedkoker in de Effenaar 20 juli 2021 | Paul Verhagen

Dirty Denims maken Virtual Reality! 5 september 2017 | Guido Segers

Nona countert storm met enthousiasme en pure emotie... 11 februari 2020 | Theo Miggelbrink

Windhand luidt de lente in @ Effenaar 23 maart 2019 | Antoon van Horrik

Follow Us