Vorig jaar was Loud Noise’s Welcome To Hell al een waar feestje. We moesten er dan natuurlijk ook de tweede keer bij zijn voor ons portie speed en thrash met een zwartgeblakerd randje. Hoewel meteen vanaf de eerste band het al lekker binnenstroomt in de Effenaar zal het uiteindelijk niet heel erg druk worden. Op zich mooi, het is wel gewoon goed gevuld, er is ruimte genoeg voor een moshpit en niet lang wachten bij merch, restaurant of bar. Dat draagt bij aan een bijzonder gemoedelijke en ongedwongen sfeer. Die sfeer is de kers op de taart. En die taart? Die heeft natuurlijk een scala van geweldige bands als ingrediënt waar we hier verslag van doen.

Tekst: Jochem van der Steen | Foto’s: Paul Verhagen

De dag begint al meteen sterk in de kleine zaal. Bladecrusher timmert lekker aan de weg en de naam van deze band kwam al regelmatig voorbij in mijn social media en bloglijsten. Dat blijkt terecht. De podiumaankleding is met twee gespietste skelettenhoofden en een heus zwaard dat door de vocalist omhoog wordt geheven al erg cool. Tel daarbij op de uitbundigheid van deze Nederlandse thrashers die regelmatig hard stampend op de vloer rond bewegen en de stemming zit er al meteen in. Als bewijs daarvan start al snel de eerste moshpit. Hier gaan we zeker nog veel meer van horen!

Meer Nederlands thrash talent treffen we vandaag aan in de vorm van Headless Hunter. Hun deelname aan de Dynamo Bandbattle vorig jaar leverde hun dan wel geen plekje op Dynamo Metal Fest op, maar wel een plek als opener van het hoofdpodium vandaag. Vocalist Lucas van der Heijden heeft duidelijk te tijd van zijn leven op het podium. Uiteraard wordt bassist Kiko met zijn kenmerkende rode dreadlocks weer bezongen in hun party nummer ‘Kiko Is Stoned’. De daarbij behorende opblaasjoints zijn vanaf het begin al te vinden in het publiek, inclusief dit keer opblaassigaren, nieuw voor de act. Is het dan toch het succes dat zich daarin aftekent dat de heren intussen voor de meer classy sigaar gaan? Naast de nummers van hun debuutalbum krijgen we ook nog eens een aantal nieuwe nummers te horen die zeker naar meer smaken.

De thrash van het Duitse Battlecreek in de kleine zaal is van de wat meer klassieke soort. Heel af en toe zakt de energie even weg, maar toch krijgen ze de vuisten in de lucht. Echt ontploffen doet de zaal niet. Dat ligt zeker niet aan het perfecte spel van de heren, maar wellicht is de thrash net wat te klassiek of missen de nummers die als een vuurpijl door de zaal kunnen gaan.

De Britse blackened thrash band Devastator keek duidelijk het kunstje af van bands als Sodom en vooral de headliner van de avond. De stem van bassist/vocalist Thomas Collings klinkt lekker rauw en de drums zijn opzwepend. Met smerige, maar ook catchy nummers in de stijl van hun ‘Black Witchery’ hebben ze genoeg materiaal in heus om hoger op het affiche te komen over een paar jaar. Vooral als dat black metal randje net iets meer naar voren komt excelleert deze band.

Bewitcher tapt, in de kleine zaal, deels uit hetzelfde vaatje als Devastator, maar gaat al wat langer mee. Daarnaast ligt de nadruk vooral op speed metal, versus thrash. De riffs vliegen met moordende tempo om je oren terwijl de vocalen in je oren worden geblaft alsof gitarist/vocalist Unholy Weaver of Shadows & Incantations (staat vast niet zo op zijn paspoort) bezeten is. Dat zet de moshpit én de crowdsurfers en stagedivers natuurlijk flink in beweging. Eén van de hoogtepuntjes van de dag.

Sinds 2018 is de in 1981 opgerichte Belgische band Cyclone weer actief. Dat men daar blij mee is blijkt uit de goed gevulde grote zaal. Het moet gezegd worden, de mannen zetten een energieke set neer. Het snelle, old school thrash geluid smaakt zowel de liefhebbers van het eerste uur als de jongere garde prima. Ook hier dus weer een grote, kolkende moshpit.

Sodeju, wat knalt dat High Command in de kleine zaal. Het is vooral die rauwe punksound die de onderlaag vormt van hun crossover/thrash die de act zo sterk maakt. Vlammende riffs, een energieke frontman en simpelweg sterke nummers die even lekker moshen als headbangen weten me enorm te overtuigen en doen me naar de merch snellen voor een shirtje. Ook zij hebben qua crowdsurfers niets te klagen. Op een bepaald moment duiken zelfs drie dames zowat tegelijk het publiek in. Naast nieuwere nummers komt ook hun allereerste nummer ooit, ‘Sword of Wisdom’ voorbij. Verrassing van de dag!

Je moet er een beetje van houden, dat stemgeluid van Gama Bomb’s vocalist Philly Byrne. Persoonlijk trek ik die hoge uithalen niet altijd even goed en klinken ze vanavond ook niet heel sterk. Neemt niet weg dat die pompende drums en voortploeterende riffs en gitaarsolo’s het geheel beter de pruimen maken. En natuurlijk is het feest als mascotte Snowy The Gamabombinable Snowman bij ‘Bring Out The Monster’ op het podium rondwaart.

Het Indiaase Kryptos heeft een paar lekkere rampestampers in hun discografie waarop het lekker headbangen is. De publieksparticipatie wordt opgezocht bij ‘Afterburner’ waarbij vocalist/gitarist Nolan Lewis ons oproept om na ‘’Afterburner comes roaring’’ hard te scanderen ‘’watch out!’’ De band heeft er duidelijk plezier in en dat slaat over op het breed glimlachende publiek.

Soms lijkt het alsof het succes Angelus Apatrida kwam aanwaaien. Echter, hoe snel hun succes ook is gestegen de laatste jaren, ze zijn al actief sinds 2003. Gelukkig en terecht dat hun kwaliteit de laatste jaren is opgemerkt door het publiek, festivals en de pers. Terecht dan ook dat ze vandaag op het hoofdpodium staan. Ook nu brengen ze weer een set die technisch staat als een huis. Hun nummers zijn even snel als agressief en koren op de molen voor elke liefhebber van straight up thrash. De soms catchy refreintjes geven de songs net dat beetje extra waardoor ze onderscheidend en memorabel zijn.

Elk optreden van Insanity Alert is een feestje. Met vocalist Heavy Kevy (wie kent hem nog als frontman van The Apers als Kevin Aper?) ben je gegarandeerd van een optreden dat net zo goed een thrash metal show is als stand up comedy. Geestige praatjes tussen de nummers onderscheidt deze band van de andere bands in het crossover thrash genre. De bordjes die opgehouden worden met bijvoorbeeld ‘All Mosh No Brain’ of ‘This Guy’ (omhooggehouden naast de solerende gitarist) zijn vaste waardes bij deze band. Uiteindelijk belanden die bordjes in het publiek waar ze op het eind van het optreden meestal in stukken op de grond aangetroffen worden. Maar ook zonder de humor staat het optreden als een huis. Een nummer als ‘Chronic State Of Hate’ of ‘I Come/ I Fuck Shit Up/ I Leave’ is toch verdomd lekker om in de pit je frustraties van je af te gooien. Natuurlijk sijpelt die humor ook nog door in nummers als ‘Macaroni Maniac’,  de nieuwe Wham! Careless Whisper parodie ‘Beerless Fiesta’ en het nummer waar je echt niet meer veilig bent in de pit, ‘Why Is David Guetta Still Alive’. Als verrassing ontvangt de band Headless Hunter vocalist Lucas, die op Heavy Kevy’s eigen label zit, voor wat gastvocalen voor hij crowdsurfend weer de zaal in verdwijnt. Prachtige afsluiter voor het programma in de kleine zaal.

Er was een tijd dat Midnight underground was. Sinds het eerste volledige album ‘Sweet Death & Ecstacy’ is de band echter langzaamaan doorgebroken tot de headliner status en treffen we die dus vanavond als afsluiter aan op het hoofdpodium. Nou ja, band… Natuurlijk is het eigenlijk de eenmansformatie van Athenar, maar live wordt hij bijgestaan door een net als hem gemaskerde bassist en drummer. Intussen heeft hij een discografie weten op te bouwen die een set van een uur te kort maakt om alle hits voorbij te laten komen. Gelukkig ontbreken favorieten als ‘Fucking Speed and Darkness’ en ‘You Can’t Stop Steel’ niet, alsmede ‘F.O.A.L’, zonder meer het meest opzwepende nummer van het nagelnieuwe album ‘Hellish Expectations’. De mannen lijken er vanavond extra lekker in te zetten en het optreden zit nog meer vol vuur dan normaal. De gitarist gaat op het laatst nog crowdsurfend het publiek in. Zo hoort een festival afgesloten te worden!

Het is wel duidelijk te lezen dat we het ontzettend naar onze zin hadden deze editie. Met geweldige bands, goede sfeer en geluid is dit een feestje dat we graag elk jaar zien terugkomen.