Why Tony bracht onlangs het nieuwe ‘Mindhoven’ uit. Een plaat met een geschiedenis en goed verhaal. Het is een plaat met veel kanten, met een vleugje jaren ’90 en een lekkere partij gitaarwerk. Dat smaakte sowieso naar meer.

Om daar wat meer over te weten te komen voelden we bandleider Rob Cornelissen aan de tand. Rob speelt in verschillende bands, maar dit is toch zijn kindje. Samen met mede-muzikanten maakte hij al meerdere platen onder deze naam en de laatste mag er ook zeker zijn.

Fotografie: Nenah Gorissen & Willem Wouterse

We komen er ook eindelijk achter wie Tony is en hoe die naam ontstond, maar ook wat het verleden is van ‘Mindhoven’ en meer.

Why Tony

Vertel eens wie Why Tony is en hoe het project ontstaan is.

Why Tony speelde in december 2013 z’n eerste show onder deze naam. Destijds Pierre Verschuur op drums en AnT(h)ONY Poldervaart op bass. Ik zang/gitaar/keys. We maakten altijd grappen met Anthony en de naam Why Tony. Met deze formatie namen we debuutalbum ‘Innerspace’ (2014) op. Anthony is oorspronkelijk brits en vertrok in dat jaar terug naar Liverpool na de design academy te hebben afgerond.

Joni Houtman verving hem een aantal shows en Lucas Thijs kwam de band live versterken om een breder geluid te krijgen en harmonies te zingen (zoals op de plaat). In 2015 stopte Pierre met de band. Ik was in de studio alleen al aan nieuwe demo’s begonnen. Pierre speelde ook op de Semi-By-Accident plaat bij ‘Hostel life’ en ‘The Angel’. Ondertussen was ik ook gaan meespelen met Aidan & The Wild waarin Daan van der Vorst drumde. We waren goed op elkaar ingespeeld na een serie shows met Aidan. Vandaar dat ik met Daan op drums de rest van de songs van Semi-by-accident heb gedaan. En Aidan’s ‘The Wolves’ ook op de plaat belandde maar dan Why Tony style. ‘Semi by accident’ heb ik verder zelf ingespeeld en heeft een meer soloplaat-karakter. Daan kreeg het vervolgens druk met andere projecten. Ik wilde het ook live gaan brengen met een nieuwe formatie: Roel van Erp op bass, Adje Janssens op drums en Frank v. Bussel op gitaar en backings. Met hun heb ik de ‘nieuwe’ plaat ‘Mindhoven’ opgenomen. 8 songs waarvan 4 gloednieuw en 4 ouwere songs/riffs van vroeger die niet op plaat 1 en 2 terecht waren gekomen. ‘Mindhoven’ was de voorloper van Why Tony. Het powertrio met Telmo Carlos Zijlema op drums en Peter van Grunsven op bass (nu bassist bij An Evening With Knives). Nummers als ‘Spotless mind, ‘Bright light’ en de riff van ‘Where do we go now’ speelde ik al met hun. Nu spelen we live met Daan of Pierre op drums, Roel op bass en Frank op gitaar/backings.

Een heel verhaal en ik heb dus met flink wat mensen samen gespeeld : )

Krijgt Anthony nog telkens een exemplaar van nieuwe releases?

Ja sowieso, al hebben we de laatste plaat Mindhoven alleen digitaal gereleased. We geloven niet meer in cd’s…dus hebben we die keuze gemaakt. Volgende stap is vinyl !

Mindhoven is natuurlijk ook de naam van een bandje uit jouw verleden. Wat is de link? En horen we nou een An Evening With Knives referentie in de titeltrack?

Yes, horen jullie goed. Haha. De link: songs zoals ‘Wish I had a spotless mind’, ‘Bright light’ en de openingsriff van ‘Where do we go now speelde ik al met Telmo en/of Peter in de tijd van Mindhoven. ‘Spotless mind’ is sowieso één van de eerste echte liedjes die ik schreef. Ik heb ook een piano/zang soloversie.

Eigenlijk gaat de (titel)song ‘Mindhoven’ over vriendschap met hun en het is ook een soort enigszins melancholische terugblik naar die onbezonnen tijd als begin 20-er in het algemeen. Ben je opeens jaar of 10 verder weet je wel en vraagt het leven toch meer verantwoordelijkheid. “George in the jungle” (aka Telmo) en “Red jesus” (aka Peter, hij ging nogal es als Jezus verkleed met carnaval en hij is ginger, vandaar). Ben door de jaren heen bevriend met ze gebleven al is het natuurlijk anders als je niet meer wekelijks samen repeteert en shows of opnames doet. Heb wel bijvoorbeeld nog op de riff van ‘Moonshine asked for more’ gejamd met Telmo een jaar of 2 geleden. In de repetitieruimte van Mees van Charlie & The Lesbians. Al met al vond ik het tijd om die paar ouwe songs in een nieuw jasje te knallen en samen met de nieuwe tracks ‘Burn in burn out’, ‘Mindhoven’, ‘Drunken clown’ en ‘Moonshine asked for more’ op plaat te zetten.

Is dit de plaat van een volwassene die terugblikt op het vormingsproces als het ware? Is het een dialoog met die 10 jaar.

In zekere zin wel ja. Maar ik moet ook aan Keith Richards denken die in een interview ooit zei dat ie niet echt geloofde in het begrip ‘volwassen’. Kan ik me ook wel in vinden. Volgens mij was zijn strekking dat hoe oud je ook bent, je een kinderlijke drang houdt naar een simpele, ongecompliceerde wereld en dat dat heel menselijk is. Dat is trouwens ook een beetje het verhaal bij de song ‘All the kids’ (feat. Iris Penning) van plaat 1 ‘Innerspace’. Gaat niet letterlijk over kinderen, meer over mensen in het algemeen en de drang naar lol maken. Overigens is ook de basis van die song met Telmo geschreven. In de tijd dat we naast Mindhoven nog een project hadden genaamd ‘Baba George’: met Joni Houtman op bass en Rens Claessens op leadzang. Toen probeerden we op een gegeven moment die twee bands samen te voegen en dat was het moment dat Anthony ging bassen ipv Joni en Peter. Vervolgens hadden Telmo en ik er samen wel genoeg van na flink wat jaren en bovendien was hij vooral goed in hardrock drummen. Ik merkte dat ik dat vet vond maar ook op zoek was naar andere drumstijlen voor m’n muziek. Toen kwam Pierre…zo nu heb je het complete bandleden-verhaal!

Misschien een goed bruggetje naar welke muziek jou inspireert. Ik hoor er jaren 90 americana en Britpop in terug, denk ik. Maar zit ik dan in de richting?

Ja, qua britpop wel. Ik kan veel werk van Blur, Radiohead, Muse, Coldplay en Oasis waarderen. En een aantal decennia daarvoor uit het zelfde Engeland: de Beatles, Stones, Led Zeppelin en Pink Floyd, Cream. Overseas the Doors, Hendrix, the Kinks. Heeft me ook zeker beïnvloed. Als kind vd jaren ’90 hebben Nirvana, Metallica en Guns N’ Roses ook hun impact gehad. Als 5-jarige begon ik op de piano en van huis uit heb ik ook de nodige klassieke muziek meegekregen. Queen hoorde ik thuis en nu nog steeds graag. Op latere leeftijd heb ik nog veel andere toffe bands ontdekt zoals Unknown Mortal Orchestra, Queens of the Stone Age, the Raconteurs en wat dichterbij huis: ben ook fan van (vooral de eerste plaat van) Mozes and the Firstborn

Bovenstaande komt op mezelf bijna beetje cliché over haha, kan de meeste muziek daarvan wel dromen! Mocht je een completer plaatje willen hebben van wat me allemaal inspireert en wat ik graag luister…check dan het Spotify ‘Why Tony Roots’…

Why Tony is eigenlijk begonnen als jouw project. Nu zijn er de nodige wisselingen geweest en ben je ook actief in andere bands. Hoe houd je dat allemaal uit elkaar en wat is de rol van je bandleden in het maken van nieuwe Why Tony songs?

Hou hou ik dat uit elkaar? Ik heb een vrij goed geheugen haha. Ik weet goed wat in welke tijd met wie is ontstaan of wat er gespeeld werd. En sommige riffjes of melodieën die ik schrijf worden meteen liedjes..andere blijven jaren liggen en werk ik dan pas uit..inspiratie-afhankelijk.
Wat betreft andere bands: gisteravond stond ik met Aidan in de Rozenknop. Daar heb ik een hele andere rol: liedjes inkleuren en soms een tweede stem zingen. Voelt heel anders dan de frontman zijn en je eigen liedjes spelen/zingen. Is voor mij een toffe afwisseling.

Bij nieuw Why Tony materiaal check ik wat anderen vinden en waardeer ik hun input zeker. Ik heb de luxe om in een eigen studio te kunnen werken…dat zorgt voor vrijheid en rust..input vd anderen verbetert de muziek en maakt ons live meer onszelf denk ik. Sommige songs van way back benaderen we daardoor nu ook net wat anders maar omdat iedereen in de band de 3 platen goed kent en we een grote overlap hebben in onze muzieksmaak doen we geloof ik ons eigen ‘Why Tony-ding’. Frank bijvoorbeeld speelt de gitaarsolo bij ‘Mindhoven’..bij ‘Bright light’ en ‘Moonshine asked for more’ samen afwisselend..zelfde verhaal met backing vocals..we smeden het samen tot een geheel en creëren live ook wel situaties om (stukjes) te jammen.

In welke bands ben je eigenlijk actief? Ik heb het idee telkens dat het er een stuk of 10 zijn.

Haha! Dat zou ik niet kunnen onthouden geloof ik.Het zijn er nu twee: Why Tony en Aidan & The Wild. In het verleden een aantal shows met Iris Penning rond haar eerste 2 albums.

Alle andere namen die je waarschijnlijk op het idee brengen zijn voorlopers van Why Tony. In chronologische volgorde vanaf m’n 18e:

• • Return of the Rats
  • Maestro from madness
  • 8eyeS
  • Mindhoven
  • MTDO

Oh ja en Baba George, ook rond Mindhoven & MTD

Wat zijn nu de toekomstplannen met Why Tony?

Vette platen maken, onszelf blijven verrassen en hopelijk toffe optredens doen.Ok, belangrijkste die ik nu vergeet.

Als Why Tony een gerecht was, wat zou het dan zijn? 

Een cocktail is geen gerecht hé? Ik omschrijf Why Tony soms wel als een cocktail van blues, grunge en een vleugje psychedelica, meestal verpakt in catchy pop/rock… Net als een goede cocktail, drinkt dat lekker weg.