De Eternal Eclipse black metal package die eigenlijk in het Stroomhuis zou spelen is vanavond, om welbekende redenen, naar The Jack verplaatst. Prima plek natuurlijk, maar voor de rauwe, grimmige sfeer voor een dergelijke line-up (en voor bier uit de fles) was het Stroomhuis zeker geschikter geweest.

Tekst: Stefan van Vlerken | Foto’s: Paul Verhagen

Ondanks dat in Dynamo op hetzelfde moment Grindhoven losgaat én PSV moet voetballen, is de kroeg zeer goed gevuld. Als we aankomen staat Oerheks al helemaal klaar op het krappe podium, compleet met een klein altaar gevuld met kaarsen, een schedel en een groot boek. Zanger, bedenker en solo-lid Hans Cools verzorgt zelden live performances. Dit optreden is dus vrij uniek en dit verklaart waarschijnlijk de grote opkomst. De door hem verzamelde muzikanten weten de sfeer van zijn demo’s live goed te vertalen.

Hans zelf gaat volledig op in zijn performance en in zijn verhalende teksten over de natuur, de dieren en de serene rust van Kaggevinne en omgeving, liggend in het Belgische Hageland. Zoals we gewend zijn is het geluid in The Jack vanaf het begin uitstekend, en de hypnotiserende melodieuze black metal slaat goed aan bij het publiek. Hans komt soms wat geforceerd over. Mogelijk komt dit door zijn gedrevenheid en de ‘act’. Vooral bij de laatste nummers zijn er duidelijke overeenkomsten met landgenoten Amenra, in de slepende opbouwen en het radeloze gekrijs. Oerheks is een sterke opener van de avond en kan terugkijken op een zeer geslaagde performance.

Tijdens een uitgebreide soundcheck van Salacious Gods is het binnen een stuk rustiger. Blijkbaar waren de meeste bezoekers vooral gekomen om Oerheks te ervaren, want tijdens de set van de Drenthenaren is het merkbaar minder druk. Sinds 1994 timmeren de mannen al aan de weg en in 2023 brachten ze hun vierde album ‘Oalevluuk‘ uit, wat zich laat vertalen naar ‘Oude vloek’. Lafawijn, Swerc, Njirrebrod, Fjildslach en Lezelzweard (creatieve ouders?) hebben er zin in vanavond. Drummer Fjildslach is de enige zonder corpse paint, maar dat weerhoudt hem er niet van om op te vallen. Hij ramt met het grootste gemak de snelste blastbeats uit zijn kit, terwijl hij nauwelijks zichtbaar beweegt.

De vele tempo wisselingen van de nummers maken het geheel af en toe lastig te volgen, maar het is duidelijk dat hier doorgewinterde muzikanten staan die goed op elkaar zijn ingespeeld. De set staat stijf van strakke, vette tremolo riffs met veel invloeden uit de oude black metal stijl. Hier en daar is een rustpunt ingebouwd, maar meestal van korte duur. Ondanks het krappe podium weet men er een levendig geheel van te maken, en zowel het publiek als de band hebben het zichtbaar prima naar hun zin. Achter de bar wordt intussen stiekem naar de wedstrijd van PSV gekeken. Ieder zijn ding natuurlijk.

Dan is het de beurt aan het uit Pisa afkomstige Nubivagant. Ook dit is een eenmansproject, en wel van Dhr. Omega. De beste man heeft in een waslijst aan bands gespeeld en is vaak als sessiemuzikant te vinden voor live optredens. Met Nubivagant heeft hij een mooie niche gecreëerd: black metal die wisselt tussen doomy/mid-tempo riffs en hypnotiserende, bijna dronende lagen van muzikale verdorvenheid. Sporadisch zitten er uptempo stukken in voor extra dynamiek.

De combinatie met de cleane zang van Omega maakt het geheel uniek. Van het laatste album ‘The Blame Dagger‘ komen wat screams voorbij die perfect in de bezwerende atmosfeer passen. Hij staat alleen op het podium met een 6-snarige gitaar, bijgestaan door een zeer capabele drummer. Vanavond maakt Omega onder andere gebruik van een EVH 5150 top met een Elegy sticker (credits to Henk) en een London City cab. Mooie combo! Na het optreden spreek ik hem kort; hij geeft aan geen bijzonder gitaareffecten te gebruiken. Opvallend, want het klonk alsof er een voltallige band op het podium stond, zo vol en gelaagd was het geluid.

Hulde aan de mensen die deze package vanavond hebben samengesteld, want hier stonden drie bands die diverse stromingen binnen het black metal genre met verve vertegenwoordigden. Na het geweld van Nubivagant kunnen de oordoppen uit en druppelen er wat mensen vanuit Grindhoven binnen.

Wat is Eindhoven toch een mooie plek voor metal liefhebbers. Hier komen fans van verschillende stromingen bij elkaar om heel hard ‘Whoahahaha!’ te roepen als iemand weer een flauwe grap maakt. Top avond!