Langzaam maar zeker naderen we het einde van het festivalseizoen. Een periode van halve nachten doorhalen in tentjes, schorre stemmen, brakheid, zon en storm. Voorzichtig zoeken bands weer hun heil in concertzalen. Soms tussen de laatste paar festivalshows in. Zo ook vanavond in de Effenaar, waar een prima Zweedse metal-afvaardiging van zich doet laten horen aan een helaas niet geheel uitverkochte zaal: Soilwork en Hypocrisy. Twee bands die hun sporen in de melodische deathmetalwereld al een tijd verdiend hebben. En dat zullen we weten ook.

Foto’s: Patrick Spruytenburg | Tekst: Antoon van Horrik

Het eerste uur van de avond is aan Soilwork. De band rondom zanger Björn ‘Speed’ Strid heeft sinds de oprichting in 1995 al heel wat bezettingswisselingen ondergaan, maar blijft desondanks gestaag albums uitbrengen zonder de Soilworksound te verliezen: de sferische keyboardpartijen, de melodische riffs en de clean gezongen, beklijvende refreinen. Met name dat laatste komt ook deze avond sterk naar voren van zowel de kant van de band als van het publiek. Björn ‘Speed’ Strid heeft geen enkele moeite om clean te zingen tussen de screams en grunts door en met name het jongere publiek zingt uit volle borst mee bij nummers als Stabbing the Drama, The Nurturing Glance en Stålfågal.

Het is voor de band dan ook goed om te zien dat die twee laatstgenoemde nummers van het recente album Verkligheten in de smaak vallen. Gelukkig worden de vorige albums niet compleet genegeerd en komen nummers als Like the Average Stalker, The Ride Majestic en The Living Infinite I ook aan bod. Opmerkelijk en jammer genoeg wordt er geen aandacht besteed aan Natural Born Chaos, dat doorgaans wordt gezien als het hoogtepunt uit Soilworks discografie. Maar met elf uitgebrachte albums en maar een uur speeltijd moeten er keuzes gemaakt worden.

Daarnaast is er geen twijfel over de muzikale kwaliteiten van de band en naarmate de set vordert weten ze een groot deel van de aanwezigen compleet voor zich te winnen, wat resulteert in een ‘We want more!’. Helaas wordt daar geen gehoor aangegeven en eindigt het solide optreden.

Ook al kun je Soilwork niet echt een voorprogramma noemen, toch blijkt uit de opbouw van het podium dat Hypocrisy de avond moet gaan domineren. De setting en belichting ademen sciencefiction, wat perfect past bij de tekstuele thematiek van Hypocrisy. Wanneer de band vervolgens het optreden begint, wordt het publiek al snel ontvoerd naar de buitenaardse wereld van Hypocrisy door de meeslepende keyboardtonen van Fractured Millenium. Vervolgens worden de drummer, gitarist en bassist aan het werk gezet om deze tonen kracht bij te zetten.

Als daarna Peter Tägtgren het podium opkomt en zijn vocale bijdrage levert, wordt één ding al heel snel duidelijk: Hypocrisy heeft er zin in en over de muzikale expertise valt geen seconde te twijfelen. Met name Horgh (ook werkzaam bij Immortal) komt overtuigend over met zijn perfect getimede drumwerk. Het daaropvolgende Valley of the Damned laat ook meteen even horen dat Hypocrisy niet vies is van meer uptempo, haast thrashy werk.

Na enkele nummers krijgen de aanwezigen de vraag voorgeschoteld of ze wat meer old school materiaal willen horen. Er was namelijk een tijd dat Hypocrisy zich bezig hield met ouderwetse deathmetal, ondersteund door lyriek over satanisme en het occulte. Direct na de positieve reactie hierop van het publiek wordt er in hoog tempo een drietal klassiekers door de zaal gestuurd: Pleasure of Molestation, Osculum Obscenum en Penetralia. Na deze obscure trip door het verleden grijpt de band weer terug naar waar het vooral bekend om staat: melodische deathmetal en teksten over het paranormale en buitenaards leven.

Aan de hand van onder andere Fire in the Sky en The Final Chapter wordt er toegewerkt naar het einde. Maar een optreden van Hypocrisy is pas echt compleet als Roswell 47 wordt gespeeld. Het is dan ook niet geheel verwonderlijk dat dit het laatste nummer van de avond zal zijn, in navolging van het intermezzo The Gathering. Band en publiek laten zich nog eenmaal van hun beste kant zien om deze Zweedse avond in stijl af te ronden. Soilwork was goed, Hypocrisy uitstekend.